George Kooymans: sommige helden verdienen het eeuwige leven

Wie is er niet opgegroeid met Golden Earring? Al generaties lang gaat de Haagse band mee zonder ooit ingeboet te hebben op geloofwaardigheid. Eerlijk is eerlijk: toen The Naked Truth gelanceerd werd, was ik daar niet meteen wild enthousiast over: The Earring is een live band bij uitstek die ik liever met gierende gitaren hoor dan met tamboerijn en sambaballen. Maar toch: zelfs aan die akoestische versies raakte ik snel gewend, met ‘Angel’ wat mij betreft als absolute hoogtepunt.

Vroeger, ja ook ik word al een jaartje ouder, stond Golden Earring meerdere keren per jaar voor onze neus live te spelen. We hebben ze in aardig wat uithoeken bewonderd, waarbij het optreden in het Belgische Rijkevorsel ergens halverwege jaren negentig wat mij betreft het meest memorabel is. Herman Brood stond daar toen ook, net als The Scene, maar ik kan me herinneren dat The Earring het dak van de tent speelde. Met een absolute hoofdrol voor George Kooymans. Op het eerste oog enigszins timide, verlegen lachje zelfs, maar als het er op aan kwam honderd procent raak op zijn gitaar en met zijn onnavolgbare stem. Akkoord: Barry Hay is de rocker van het stel, maar zonder George Kooymans verliest Golden Earring haar echte smoel.

Toen de jaren verstreken ging ik nog af en toe naar een theatershow van The Earring. Altijd leuk, maar echt geraakt werd ik weer toen ik George Kooymans samen met Henny Vrienten en Boudewijn de Groot op het podium zag als Vreemde Kostgangers. Verrassend, want George zong in het Nederlands! Met Haagse èn Engelse tongval. Daar bleek meer dan ooit wat een fantastische zanger die Kooymans is. Ook weergaloos op gitaar, natuurlijk, maar tjonge jonge: wat een zanger! En volgens mij bovendien, ik heb hem nooit real life ontmoet, een ontzettend aardige man.

Corona gooide ook bij Vreemde Kostgangers roet in het eten voor wat betreft de geplande toernee. Voorzichtig gingen op de fan-fora al geluiden op als ‘oei, als de mannen dat maar redden; ze zijn immers alledrie al aardig op leeftijd’. Bullshit: natuurlijk ‘denderen’ de Vreemde Kostgangers gewoon door als corona achter de rug is: geen twijfel mogelijk. Toch? Niet dus. Zoals het er nu voor staat, verandert het ‘denderen’ in een oorverdovende stilte die Kooymans ook bij The Earring achter zal laten. Ik kan me niet voorstellen dat beide gezelschappen zonder hem door zullen gaan: bestaat niet. Vele muziekgrootheden zijn de afgelopen jaren weggevallen. Iedere keer schrikken, maar niet meer dan dat. Het bericht van deze ochtend, hoewel George Kooymans gelukkig nog ‘gewoon’ in leven is, komt hard binnen. Bij mij, maar ik weet zeker bij vele muziekliefhebbers uit verschillende generaties. Sommige helden verdienen het eeuwige leven: George Kooymans is er daar wat mij betreft een van.